ديروز از پل اشرفي به سمت پونک حرکت کردم يک ماژيک براي شعار نويسي همراه برداشتم کاري که چند بار قبلا انجام داده بودم ، برايم قابل باور نبود روي هر نيمکت ايستگاه اتوبوس که نشستم ديدم جايي نيست که چيزي بنويسم .همه جاي نيمکت ها شعار نوشته شده است.روي آوردم به پل هاي هوايي آنجا هم اکثراً شعارنويسي شده بود اما من هم تعدادي شعار نوشتم .جلوي يک خانم که چهره موجهي داشت نوشتم و ايشان اظهار داشت آقا اين وقت روز مواظب باشيد .مردم همه با جنبش سبز هستند .بياييد «نهضت ريز نويسي سبز» را ادامه دهيم هر ايراني يک «ماژيک کوچک در کيف يا جيب»قيمتي هم نداره خارجي اعلا 250 تومن.نياز نيست ريسک کنيد و شعارهاي طولاني بنويسيد زود هم ميروند بسيجي ها پاکشان مي کنند .اما« ريز بنويسيم ،سبز بنويسيم ،همه جا بنويسيم» بهترين نوع مبارزه است .روي هر مکاني بجز مکانهاي خصوصي بنويسيد.من روي تابلو تلفن نبش پونک -اشرفي زير صندوق بسيجيان نوشتم .ريز نويسي کار سريعي است و چندان طول نمي کشد. همه با هم ريز بنويسيم، سبزبنويسيم،همه جا بنويسيم .
(بنظر مي رسد بيشتر شعارهايي همچون مردم بپا خيزيد را در دستور قرار دهيم بهتر است).
(بنظر مي رسد بيشتر شعارهايي همچون مردم بپا خيزيد را در دستور قرار دهيم بهتر است).
